Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

El guerrillero heroico


Βολιβία 8 Οκτωβρίου 1967 ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και δέκα επτά σύντροφοί του δίνουν την τελευταία μάχη τους στην κοιλάδα του Γιούρο, με τους ρέηντζερς και τις δυνάμεις του τακτικού στρατού της χώρας. Από τους 17 μόνον οι έξι θα επιζήσουν! Ο Τσε αιχμαλωτίζεται. Την επόμενη ημέρα θα δολοφονηθεί!

Το γιατρουδάκι από την Αργεντινή, που από τα πρώτα χρόνια της ζωής του πάλευε με τον θάνατο, εξαιτίας του αλλεργικού άσθματος που του έκοβε την ανάσα, που ταξίδεψε από το Μάτσου Πίτσου των Ίνκας, στα λεπροκωμεία της Λατινικής Αμερικής κι από κει στη Φλώριντα με μοναδικό σκοπό να καταλάβει πώς «λειτουργεί το κόλπο», άφησε την τελευταία του πνοή σε μια άδεια αίθουσα ενός σχολείου στην Ιγιέρα. Μια γυναίκα που τον είδε νεκρό φώναξε «μοιάζει με το Χριστό». Άλλοι είπαν ότι πώς καθώς οι δήμιοι έπαιρναν το πτώμα του από τον τόπο του εγκλήματος ένιωσαν ένα ρίγος. Είχε τα μάτια του ορθάνοικτα, γαλήνια και στα χείλη του πλανιόταν ένα χαμόγελο που φανέρωνε όλη την περιφρόνηση που του είχαν προκαλέσει οι δήμιοί του, αλλά και όλη την αγάπη του για την υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Τα μάτια που αντίκρυσαν την Αβάνα την Πρωτοχρονιά του 59 όταν ο αντάρτικος στρατός έμπαινε στην πόλη από καστανά πήραν το χρώμα του ουρανού, λες και εγκατέλειψαν το φθινόπωρο της ζωής, για να περάσουν στην αθανασία του ουρανού. Έφυγε, για να κρυφτεί στους βράχους, μαζί με τους θεούς των Ίντιος, περιμένοντας την ώρα, για να ξανάρθει. Μαζί του πήρε μόνον, όπως συνήθιζε να λέει ο ίδιος, μονάχα τη θλίψη ενός τραγουδιού που δεν τελείωσε!

Άφησε την υπουργική καρέκλα, για να βοηθήσει στη δημιουργία των πολλών Βιετνάμ που πίστευε και έπεσε φωνάζοντας «Ας είμαστε ρεαλιστές, να ζητάμε το αδύνατο».

«Γύρισα τους δρόμους της Αμερικής. Στους Μάγιας, στη Γουατεμάλα, για ν’ ανακαλύψω την Επανάσταση. Εκεί, συνάντησα ένα σύντροφο που έγινε οδηγός μου. Μαζί ζούσαμε με την ιδέα να υπερασπιστούμε αυτή τη μικρή χώρα απ΄τους γιάνκηδες. Τώρα ήρθε η ώρα για μένα να πολεμήσω, τούτη τη φορά σε μια άλλη μικρή χώρα, ένα κομμάτι της ηπείρου μας, για να νικήσουμε την εκμετάλλευση και τη μιζέρια. Θέλουμε να κτίσουμε έναν καλύτερο κόσμο όπου θα ζήσεις εσύ. Δεν πρέπει να κλαις. Πρέπει να σκέφτεσαι αυτό που πρέπει να γίνει. Μπορεί να πεθάνω. Όμως το μόνο που έχει σημασία είναι ο Θρίαμβος της Επανάστασης».

Είπαν ότι «έφυγε» νωρίς! Κι όμως, όσοι αγαπούν τα παλιά ινδιάνικα παραμύθια είπαν ότι τον είδαν! Τον άκουσαν να καλπάζει με τα φτερωτά του πόδια καβάλα στον Ροσινάντε μέσα στα σύννεφα!

(Πηγή: Τσε Γκεβάρα, η ζωή και ο θάνατος ενός φίλου R.Rojo, Οι επιζήσαντες σύντροφοι του Τσε, Νταριέλ Αλαρκόν Ραμίρες και Μαριάνο Ροντρίγες, Τσε Γκεβαρα, Ζαν Κορμιέ, Ιλδα Γκεβάρα Γκαδέα, Αλμπέρτο Γρανάδο Χιμένες, Ημερολογίο της Βολιβίας, Τσε Γκεβάρα. Ο Τσε Γκεβάρα και το FBI, Μάϊκλ Ράτνερ, Μάϊκλ Στίβεν Σμιθ).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου