Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Ο Γιος της Σελήνης

Μια φορά κι έναν καιρό τα πολύ παλιά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι μπορούσαν να μιλήσουν με τον Ήλιο και τη Σελήνη ζούσε μια όμορφη μελαχροινή τσιγγάνα. Η ομορφιά της ήταν ξακουστή και από τόπους μακρινούς ερχόταν νέοι, όμορφοι και πλούσιοι για της ζητήσουν να γίνει γυναίκα τους. Εκείνη, όμως, δεν ήθελε κανέναν και έλεγε ότι θα παντρευτεί μόνο όταν θα αγαπήσει κάποιον αληθινά και βαθειά. Η ιστορία είναι τόσο παλιά που πια κανείς δεν θυμάται το όνομά της. Έτσι περνούσαν τα χρόνια μέχρι που στην περιοχή που ζούσε έφτασε μια ομάδα τσιγγάνων από χώρα μακρινή.

Οι νεοφερμένοι εγκαταστάθηκαν στην άκρη της λίμνης εκεί όπου άρχιζε το δάσος. Εκεί έστησαν τα σπίτια τους κι αμέσως άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για τη χώρα από την οποία προέρχονταν, αλλά και για τις αιτίες που τους έκαναν να την εγκαταλείψουν. Άλλοι έλεγαν ότι ήταν περαστικοί κι άλλοι ότι επρόκειτο να μείνουν εκεί για πάντα. Γρήγορα, όμως, έγιναν αποδεκτοί και οι ιστορίες γι αυτούς ξεχάστηκαν. Ανάμεσα στους νεοφερμένους ήταν και ένας νέος πολύ όμορφος τσιγγάνος που είχε στήσει την καλύβα του πιο μακρυά από τους άλλους. Τίς νύχτες συνήθιζε να παίζει διάφορους σκοπούς στην κιθάρα του και να τραγουδά. Οι πιό πολλοί έλεγαν ότι ο τσιγγάνος αυτός δεν ήξερε να μιλά, παρά μόνο να τραγουδά κι αυτό γιατί δεν μιλούσε σε κανέναν. Αν δεν είχε τη συνήθεια να τραγουδά όλοι θα πίστευαν ότι ήταν μουγγός.

Η νεαρή τσιγγάνα συνήθιζε να κάθεται τα βράδυα ξαπλωμένη πάνω στο χορτάρι έξω από την πόρτα της καλύβας της, να παρατηρεί τον ουρανό και να παρακαλά την Κυρά της Νύχτας να της φέρει την αγάπη, την μία και μοναδική। Κάθε φορά η Κυρά της έλεγε ότι ακόμη δεν ήρθε η ώρα και ότι θα έπρεπε να περιμένει και να μην βιάζεται। Την πρώτη νύχτα που οι νεοφερμένοι έφτασαν στη λίμνη η Κυρά της Νύχτας έλαμπε στον ουρανό. Για πρώτη φορά η τσιγγάνα είδε την πανσέληνο ν' αστράφτει στα σγουρά μαύρα μαλλιά του. Κάτω από την πανσέληνο άκουσε τον ήχο της κιθάρας του και τη φωνή του να τραγουδά για την αγάπη. Η καρδιά της κόντεψε να σπάσει. Αυτός ήταν που περίμενε... Την άλλη μέρα τον είδε να περπατά στην άκρη της λίμνης. Η μικρή τσιγγάνα ήταν ερωτευμένη। Το βράδυ ξαπλωμένη στα χόρτα έξω από την καλύβα της παρακαλούσε την Κυρά της Νύχτας να την βοηθήσει να μπει στην καρδιά του. Νύχτες παρακαλούσε τη Σελήνη να την βοηθήσει.Να κάνει τον τσιγγάνο να την αγαπήσει τόσο βαθειά και τόσο αληθινά όσο τον αγαπούσε κι εκείνη.

Η μικρή τσιγγάνα διαβεβαίωνε την Κυρά της Νύχτας ότι αυτός ήταν που περίμενε και ότι ήθελε να ζήσει την υπόλοιπη ζωή της στο πλευρό του. -Τί είσαι έτοιμη να κάνεις για να κατακτήσεις την καρδιά του αγαπημένου σου; ρώτησε η Κυρά της Νύχτας. -Τα πάντα! Απάντησε εκείνη χωρίς να το σκεφτεί καθόλου. -Τα πάντα, επανέλαβε η Κυρά, σκεφτική και συνέχισε: -άσε με να το σκεφτώ και θα σου πω αύριο -Τα πάντα, είπε και η τσιγγάνα κι αποκοιμήθηκε εκεί έξω από την πόρτα της καλύβας της. Την επόμενη νύχτα η Σελήνη μίλησε στην τσιγγάνα -Άκου, της είπε, το σκέφτηκα θα σε βοηθήσω να γίνεις ταίρι του όμορφου τσιγγάνου, αλλά θέλω το πρώτο παιδί που θα κάνετε να είναι δικό μου. Συμφωνείς; Η νεαρή τσιγγάνα δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά ήταν έτοιμη να δώσει τα πάντα για την καρδιά του αγαπημένου της. -Ναι συμφωνώ, απάντησε, το πρώτο μας παιδί θα είναι δικό σου! Η συμφωνία έκλεισε και η τσιγγάνα ακολούθησε κατά γράμμα τις οδηγίες που της έδωσε η Κυρά της Νύχτας.

Ο νεαρός τσιγγάνος την ερωτεύτηκε παράφορα! Ζούσε, ανέπνεε και τραγουδούσε μόνο για κείνη. Ένα χρόνο μετά της ζήτησε να τον παντρευτεί! Ο γάμος έγινε και τέτοια γιορτή δεν είχε ξαναδεί το μικρό χωριό. Μια εβδομάδα κράτησαν τα γλέντια και οι χοροί.

Το νέο ζευγάρι εγκαταστάθηκε στο καινούργιο του σπίτι και ζούσε ευτυχισμένο! Ένα χρόνο μετά η τσιγγάνα είπε στον αγαπημένο της σύζυγο ότι θα αποκτούσαν παιδί! Η ευτυχία τους επρόκειτο να ολοκληρωθεί! Η νεαρή γυναίκα ούτε που ενδιαφερόταν τί σήμαινε η υπόσχεση που είχε δώσει στην Κυρά της Νύχτας, αλλά ούτε και την θυμόταν πια. Το ζευγάρι περίμενε με αγωνία τον ερχομό του παιδιού τους χωρίς καν να υποψιάζεται τί τους περίμενε.... Όμως η Κυρά της Νύχτας περίμενε κι αυτή...

Εννιά μήνες μετά, μια νύχτα που η Σελήνη έλαμπε σαν από ατόφια πλατίνα γεννήθηκε το μωρό του ζευγαριού...κι ευτυχία έγινε θύελλα!

Το μικρό αγόρι έμοιαζε με πλάσμα που βγήκε μέσα από παραμύθι! Σε τίποτε δεν έμοιαζε ούτε στη μάνα ούτε στον πατέρα του. Το δέρμα του ήταν κατάλευκο, τα μάτια του είχαν το χρώμα του ουρανού και τα μαλλιά του έμοιαζαν με το πλατινένιο φως της Κυράς της Νύχτας! Ήταν ο γιος της Σελήνης.

Ο τσιγγάνος όταν τον αντίκρυσε κατηγόρησε τη γυναίκα του ότι ο μικρός δεν ήταν δικό του παιδί. Την κατηγόρησε ότι τον είχε προδόσει। Μάταια η νεαρή γυναίκα με δάκρυα στα μάτια τον διαβεβαίωνε ότι δεν τον είχε προδόσει και ότι μωρό ήταν δικό τους. Μάταια του διηγήθηκε πώς έκανε τη συμφωνία με την Κυρά της Νύχτας για την αγάπη του και μόνο. Ο τσιγγάνος τυφλωμένος από τη ζήλεια την σκότωσε. Πήρε το παιδί και το πέταξε στο δάσος για να το κατασπαράξουν τα άγρια ζώα κι ο ίδιος καβάλησε το άλογό του και έφυγε μακρυά και χάθηκε...

Η Σελήνη, όμως, θέλησε να προστατέψει τον γιό της, αλλά δεν μπορούσε να κατεβεί από τον ουρανό. Έτσι έστειλε μια λύκαινα να τον προσέχει και να τον φροντίζει, μέχρι να γίνει ικανός να φροντίζει τον εαυτό του. Κάθε φορά που ο Γιος της Σελήνης ήταν στεναχωρημένος η Κυρά της Νύχτας σκοτείνιαζε, κάθε φορά που έκλαιγε γινόταν σαν κούνια για να τον ησυχάσει και κάθε φορά που γελούσε ο μικρός, η Σελήνη έλαμπε από ευτυχία!

Η Σελήνη ποτέ δεν μπόρεσε να αγγίξει το γιό της, αλλά του διηγήθηκε όλες τις ιστορίες που ήξερε και έβλεπε από κει ψηλά που τριγυρνά κι εκείνος ο Γιος της Σελήνης δεν κατέβηκε ποτέ στις πόλεις των ανθρώπων. Αυτοί που ξέρουν λένε ότι έχει στήσει το σπιτικό του ψηλά στα βράχια του Ουρανού και ζει με τα ζώα του δάσους...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου